Mauritius op zijn mooist

Maandag 4 februari. We moesten naar het archief. Ryan en ik. Wat we daar moesten doen? Ik wist het niet. Op werk kregen we te horen dat we water en eten mee moesten nemen. Het zou er erg heet zijn en er was niks te koop in die omgeving. Met Subi ( De twee na hoogste baas van het bedrijf) en Hayder (mijn manager) Gingen we naar het archief. We reden door Rose-hill en Beau-Bassin en kwamen aan bij een loods dat op een gevangenis leek. Een vervallen warenhuis, wij maakte het een beetje belachelijk maar toen bleek dat we er waren. Naar binnen en de trap op. Er zaten gaten in de muren en tralies voor de ramen. We moesten een aantal sloten van het slot halen en we gingen naar binnen. Het leek net een gevangenis. De kamer waar we in gingen was helemaal leeg. Alleen aan het eind van de kamer stonden archiefkasten in een rij. Daar moesten we dus mee werken. Ons werd uitgelegd dat de batches met documenten een tag moesten krijgen en worden geregistreerd in het systeem. Dit was allemaal heel simpel en al snel gingen Subi en Hayder weg. Eerst gingen we bekijken wat er eigenlijk allemaal in de kamer was waar we waren. Er was een wc die onder het stof zat en het water in de wc was helemaal zwart. Geen wc papier en een kraan om je handen te wassen. Ze vertelde ons dat de loods heel smerig was toen ze het kregen en dat ze het hadden schoongemaakt. Het enige wat in die kamer lag waren archiefkasten, een paar andere kasten en een centimeter stof over de hele vloer. Schoon was het dus niet. Het was er superheet. Ook als je gewoon stil stond liep het water over je rug. In ons onderbroek hebbben we de batches geregistreerd en in de kasten geplaatst. Om half vier waren we klaar en mochten we meteen naar huis.

Dinsdag en woensdag zouden we gaan duiken. Maandag middag nog even gevraagd of het doorging en toen bleek dat die vrouw er niet zo zeker van was maar dat het waarschijnlijk wel door zou gaan. Maandag avond een filmpje gekeken en dinsdag naar het divecentre. Toen bleek dat de zee nog best wel ruig was en dat er een sterke stroming was en je weinig kon zien door het troebele water. Ik had die dag vrij genomen voor het duiken maar dat ging ineens niet door. Toen ben ik snel weer naar werk gegaan en heb ik vanaf 11 uur weer deelgenomen aan de dagelijkse werkzaamheden. Woensdag bleek dat de zee niet meer ruig was. Toen ben ik alsnog gaan duiken. De zee was kalm en het water heel helder. Ik heb gedoken bij een kanon van, wat blijkt, een Nederlands schip. Ik heb een hele grote kreeft gezien die hele grote stengels had en een half dode grote slang die op de bodem lag. Ik heb ook hele mooie vissen en koraal gezien. Ik ben nu precies op de helft van de cursus en ik vind het duiken erg leuk. We deden twee divesessies op één dag. Voor de tweede dive werd ik een beetje misselijk door de schommelende boot. Ik zei tegen de instructeur: I got to get off this boat very fast, otherwise I will be feeding the fishes. Tergelijkertijd zie ik Ryan, tegenover mij, zijn wangen opzwellen en een seconde later hing hij over de boot. Iedereen op de boot was aan het lachen en toen hij klaar was gingen we weer duiken. Eenmaal op het strand terug aangekomen lag daar een hele grote Marlijn. Naast die Marlijn lag een kop, de rest van zijn lichaam lag verderop in stukken gesneden in een box. Mensen konden de vis kopen. Het zag er heel lekker uit, het vlees dan, niet die opengesperde kop.

Vrijdag moesten we weer naar het archief. Hard gewerkt en uiteindelijk waren we rond drie uur klaar. Na een uur gewacht te hebben werden we eindelijk opgehaald en zijn we naar huis gegaan.

De volgende ochtend ging ik met de catamaran naar Gabriel island “Ilot Gabriel”. Op de boot kregen we onbeperkt drinken en eten en de tocht naar het eiland was anderhalf uur. Het was een mooi klein eiland en ik heb daar even een uurtje gesnorkeld. Daarna was er een BBQ op de boot. Met tonijn, marlijn, worstjes, kip, pasta en salades. Ik heb mijn buikje volgegeten en daarna begonnen we weer aan de terugreis. Onderweg naar Grand Baie gingen we nog even duiken. Ons werd vertelt dat het 15 meter diep was. 15 meter is niet diep en dan zou je de bodem heel makkelijk moeten zien. Ik probeerde nog een stukje naar beneden te zwemmen maar het was veel te diep. Minsten 30 meter als het niet meer was. De boot lag waarschijnlijk veel te ver de zee in. Voor op de boot hing een net waar je op kon liggen. Ik ben daarom ook lekker bruin geworden “verbrand...” en heb daar lekker gelegen. Sochtends moest ik al om 10 voor half 6 op omdat we om half 9 de boot moesten halen. De boot zou vertrekken vanaf Grand Baie dat in het noorden van het eiland ligt. Op de boot kwam ik nog de grootste baas van E&Y tegen. Hij met zijn kinderen en de mensen van zijn kantoor hadden een bedrijfsuitje. Met hem heb ik nog een tijdje staan praten en een biertje gedronken en uiteindelijk was die heerlijke dag weer voorbij. Met de bus weer naar huis en lekker uitgerust. Ik was om half 6 opgestaan dus om 10 uur lag ik al weer lekker te slapen. Ook heel fijn!

De volgende dag ging ik naar Grand Bassin. Dat is een plaatsje dat in het midden van Mauritius ligt op een berg. Om 10 uur vertrok ik van huis en ging ik op pad naar Grand Bassin. Met de bus eerst naar Curepipe, een stad waar ik eerst heen moest om in Grand Bassin te komen, bleek de bus pas om kwart voor 1 te vertrekken en ik kwam om kwart voor 12 in Curepipe aan. Ik had toen nog een uurtje in Curepipe en heb dat stadje nog even bekeken. De moskee, de markt en een school, die er erg leuk uitzagen, lagen dicht bij elkaar. Om kwart voor 1 ging ik eindelijk onderweg naar Grand Bassin. Een heel klein plaatsje waar alle hindoe’s naar toe gaan om te bidden. Het staat er vol met beelden en tempels. Heel mooi en indrukwekkend! Wanneer je een hindoetempel binnen treed moet je je schoenen uit doen. Iedereen liep daar op blote voeten en dat is dus ook precies wat ik heb gedaan. Ik heb daar de hele dag op blote voeten gelopen “ mede omdat mijn schoenen helemaal doorweekt waren van de regen”. Het regent daar heel vaak en hard omdat het hoog in de bergen ligt ofzo, tenminste dat werd mij vertelt. Vanuit de verte zag ik een heel groot beeld boven de bomen uitsteken. Het was ook een hindoebeeld en daar ben ik dus heen gegaan. Eenmaal daar aangekomen was hij kleiner dan je op een afstandje zou verwachten omdat hij op een berg stond, maar hij was alsnog heel groot. Aan de andere kant van dat standbeeld was een berg waar je op kon klimmen om te bidden. Ik ben daar naar boven gegaan, niet om te bidden maar voor het prachtige uitzicht. Ik had net het geluk dat de mist die boven op die bergen hangt net was weggetrokken en ik had een mooi 360 graden uitzicht op die berg. Aan de ene kant de zee en de andere kant de bergen en de bomen. Die hele dag was een hele mooie ervaring. Eenmaal op de terugreis heb ik een stukje meegelift naar de bushalte in La Flora. Die namen zeggen jullie natuurlijk niets, mij ook niet! Daar heb ik een klein illegaal busje kunnen krijgen die me rechtstreeks naar Flic en Flac kon brengen. Ik heb een heerlijke dag gehad en kwam weer lekker uitgeput thuis.

Morgen ga ik weer duiken en doe ik weer nieuwe ervaringen op. Over vijf weken precies kom ik thuis aan in Nederland. Voor nu geniet ik nog heel erg van al mijn leven in Mauritius.

Nick!